CHRYZANTEMY ZŁOCISTE

 

Chryzantemy złociste. I nie tylko złociste. Dywany kwiatów. Facebook pełen apelów, aby w geście solidarności kupować to kwiecie, by w najbliższych dniach odwiedzać nie, nie cmentarze, bo te zamknięte na głucho (swoją drogą to „na głucho” brzmi  zaskakująco trafnie).

Chodzi o to, by odwiedzać okołocmentarne kramy z kwiatami i zniczami. By uratować, czyli kupić, choć odrobinę z tego, co jak co roku, w przeogromnej obfitości przygotowano, przywieziono i wystawiono.  

Zamknięcie cmentarzy zaskoczyło. Niby wszyscy wiedzieli, że takie rozwiązanie wchodzi w grę, ale nikt nie myślał, że decyzja będzie z tych „na ostatnią chwilę”. Co prawda, bardzo podobną strategię zastosowano w stosunku do gastronomii. Też cisza przed burzą. Wszyscy liczyli na weekendowe utargi, zapełniono lodówki itd., a tu klapa. Indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli.

W tym przypadku ścięcia dokonano nieco wcześniej, jako że decyzję o zamknięciu restauracji, podobnie jak tę o cmentarzach, obwieszczono w piątek. Nasze czarne piątki. Jeśli nawet przyjąć, że jest w tych decyzjach racja, że przemawiają za nimi istotne argumenty, to dlaczego nie zapowiadać takich poważnych zmian z jakimś wyprzedzeniem. Aby restauratorzy nie robili niepotrzebnych nikomu zapasów, nie marynowali kilogramów mięsiwa, którego nie będą mieli dla kogo upiec, a handlujący kwiatami przed cmentarzami nie rozstawiali straganów i nie zapełniali tych straganów kwiatami, nie  topili w tym wszystkich ogromnych pieniędzy. 

Nie każdemu w tych trudnych pandemicznych czasach da sie pomóc. Ale jak można, to trzeba, np. dając ludziom choć trochę czasu, by zdążyli się do zmiany przygotować, zabezpieczyć. 

Póki co, kupiłam kwiaty na stoisku przed cmentarzem, i jeszcze kupię u miejscowego ogrodnika, a w pobliskiej restauracji  coś zamówię na wynos. Tyle przynajmniej mogę zrobić.