Zainspirowana wystawą w
Olsztynku, poświęconą obrazom fabrycznym z przełomu XIX i XX wieku, pozawracam
Wam nieco głowę sztuką dla mas. „Obrazy fabryczne” nie przedstawiały bynajmniej
życia robotników przemysłowych. Były to po prostu barwne odbitki wytwarzane w
technice litografii, przy pomocy, dla mnie niezwykle
skomplikowanych, form drukarskich. Jak się je odpowiednio potraktowało, obrazy,
nie formy, np. powlekło werniksem, to wyglądały jak olejne autentyki. Sztuka
dla każdego. Obrazy śliczne, prześliczne i na tyle tanie, że miały szansę
zawisnąć nie tylko w mieszczańskim salonie, ale i w ubogiej robotniczej izbie;
nie tylko w zamożnym dworku, ale i pod zwykłą strzechą. Oleodruki można było
kupić w księgarniach, ale i na jarmarku. A potem jeno podziwiać. I radować się.
Prawdziwa magia.
